Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Bellis perennis & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Margarideto

Bellis perennis

Asteraceae Compositae

Noms en français : Pâquerette, Pâquerette vivace.

Descripcioun :
"A deja li margarideto" se dis de quaucun, bessai un pau trop jouine, qu'a li péu blanc. Soun li flour dóu bord de la tèsto (femello soulamen) que soun blanco, aquésti dóu dedins, en tubo, soun jauno . Li fueio, un pau espesso, an li coustat coume merleta.

Usanço :
S'atrobo eisa dins li prado e li pelouso umido. Li flour e li fueio soun bono en tisano pèr sougna lis artèri tapado e contro l'ipertesuro. Parèis qu'èi bono peréu pèr atenua li taco de pèu. Poudès tambèn l'acampa pèr la manja coume ensalado champanello. Lou goust es agradiéu sènso oudour particuliero.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna

Gènre : Bellis
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae


Coulour de la flour : Blanco Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello

Liò : Champ
Estànci : Pancaro entresigna
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Bellis perennis L., 1753

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Bellis perennis & Blitum bonus-henricus

Coumpara Margarideto emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò